Na czym polega muzykoterapia?

Muzykoterapia, która w ostatnich latach stała się bardzo modna, ma tę szczególną cechę, że wykorzystuje muzykę jako środek terapeutyczny. W tym artykule dowiesz się, czym szczegółowo jest muzykoterapia, jakie są jej zasady, historia, korzyści, jak odbywa się sesja i jak szkolić się w muzykoterapii.

Główne założenia.

Muzykoterapia jest formą terapii, która wykorzystuje muzykę jako środek do leczenia lub reagowania na dany problem. Ponieważ muzyka dociera do jednostki „w jej sercu”, jest uprzywilejowanym środkiem wyrazu, który pozwala jej „wydobyć” swoje cierpienia i emocje. Tak więc w muzykoterapii dźwięki i rytmy stają się instrumentami do zwiększania kreatywności, odzyskiwania kontaktu z samym sobą i leczenia różnych problemów zdrowotnych. Jako narzędzie rozwoju osobistego, muzyka zwiększa dynamikę człowieka i poprawia jego zdolności poznawcze (uwaga, pamięć), psychomotoryczne (zwinność, koordynacja, mobilność) i społeczno-afektywne. Choć początkowo muzykoterapia była zarezerwowana dla psychoterapii, jej cele terapeutyczne znacznie się poszerzyły. Co więcej, do korzystania z muzykoterapii nie jest konieczna znajomość muzyki.

Do kogo adresowana?

Niektóre osoby są bardziej wrażliwe na muzykę niż inne, a emocje odczuwane w kontakcie z danym utworem nie zawsze są takie same u dwóch różnych osób. Badanie przeprowadzone na 30 osobach wykazało, że prawie 5% z nich nie będzie wrażliwych na muzykę i nie będzie odczuwać żadnej przyjemności z jej słuchania, dlatego mówimy o anhedonii muzycznej. Badania obrazowania medycznego wykazały, że u tych osób połączenia między regionami przetwarzania nagrody i dźwięku były słabsze niż u innych osób. Więc nie każdy jest podatny na muzykę.

Rodzaje muzykoterapii.

W zależności od osobowości, warunków i celów danej osoby, muzykoterapeuta może zastosować dwa podejścia.
1. Muzykoterapia „aktywna” ułatwia wyrażanie siebie. Preferuje techniki interwencyjne, takie jak śpiew, improwizacja instrumentalna lub gestykulacyjna, komponowanie piosenek i wykonywanie rytmicznych ruchów przy dźwiękach muzyki.
2. W trybie „receptywnym” słuchanie muzyki może stymulować energię twórczą i pomagać w zwiększeniu koncentracji i pamięci. Muzyka potrafi również wydobyć z nas emocje, czasem zapomniane lub głęboko zakopane. Terapeuta może wykorzystać te emocje do wzbogacenia procesu terapeutycznego i przywrócenia muzyki do gry.